https://www.facebook.com/StyliaNaupaktiasΤο χωριό είναι κτισμένο σε υψόμετρο 540μ. σε έδαφος κατωφερικό στο βάθος
χοάνης ανάμεσα σε ρυάκια και χωράφια. Πάνω από το χωριό δεσπόζει το
πυκνό δασωμένο βουνό Ρουπάκια, το οποίο πήρε το όνομά του από ένα είδος
βελανιδιάς που λέγεται Ρουπάκι.
Ονομασία
Ο Πουκεβίλ στο ταξιδιωτικό του αναφέρει το χωριό ως Stila. Στις πηγές εμφανίζεται σε ουδέτερο και θηλυκό γένος, τα Στύλια και η Στύλια. Το τοπωνύμιο είναι συνηθισμένο και δίνεται κυρίως στους τόπους όπου παρατηρούνται στυλίδες ή στυλία δηλαδή κιονίσκοι, απομεινάρια αρχαίας εποχής. Σύμφωνα με παράδοση οι Στυλιώτες στα χρόνια της Τουρκοκρατίας έκοβαν από τα Ρουπάκια ξύλα βελανιδιάς, που τα μετέτρεπαν σε «στυλιάρια» δηλ. ρόπαλα και ρίχνονταν με αυτά εναντίον των Τούρκων, που τους έδωσαν το όνομα Στυλιαράδες ή Στυλιώτες. Υπάρχει και η άποψη που προέρχεται από τους Μακρυγιανναίους ότι αυτοί κυνηγημένοι από τους Τούρκους από τη Στύλια Δωρίδας, βρήκαν καταφύγιο στη Ναυπακτία και ονόμασαν Στύλια το χωριό που εγκαταστάθηκαν.
Ιστορία
Η αρχαιότερη έγγραφη μνεία για τη Στύλια γίνεται σε έγγραφο του 1810. Η Στύλια ήταν ζευγοστάσιο των Σισμαναίων των προκρίτων της Επαρχίας (καζά) Κραβάρων. Υπήρξαν διαμάχες ανάμεσα στους Στυλιώτες και τους Σισμαναίους. Στα 1829 μετά από παρέμβαση της Διοίκησης ο Ν. Σισμάνης πώλησε στους Στυλιώτες τον τόπο του και λίγα χρόνια αργότερα παντρεύτηκε την κόρη του αντιδίκου οπλαρχηγού Γιάννη Μακρυγιάννη-Κραβαρίτη. Οι Μακρυγιανναίοι ήταν ισχυρή οικογένεια αρματολών, ο πατέρας Νικόλαος παραδίδεται ότι ήταν πρωτοκλέφτης, ενώ οι γιοι του Γιάννης Μακρυγιάννης-κάψας και Μήτρος Κολοφωτιάς υπήρξαν σημαντικοί οπλαρχηγοί κατά την επανάσταση του ’21. Ο πρώτος πέθανε στα 1876 με το βαθμό του Υποστράτηγου της φάλαγγας και ο δεύτερος σκοτώθηκε στα 1834 στη θέση «Μακριά Ράχη» κοντά στη Λομποτινά σε μάχη με τους ληστές όντας αρχηγός της εθνοφυλακής της περιοχής. Το χωριό ήταν κτισμένο στον Άι Νικόλα στη θέση «Παλιοχώρι». Μεταφέρθηκε στους «Χαλιάδες» στο δεύτερο «Παλιοχώρι». Παλιές οικήσεις υπάρχουν στην «Τρανή Βρύση» και «στου Κολάτσα» Όλα αυτά τα παλιοχώρια εγκαταλείφθηκαν και κτίστηκε το χωριό στη σημερινή θέση. Στη θέση «Κοκάλια» στα Ρουπάκια βρέθηκαν πλήθος από κόκαλα, λόγχες, όστρακα σαν κάποια μεγάλη να έγινε εκεί.
Φυσικές ομορφιές – Αξιοθέατα
Η βουνοπλαγιά «Ρουπάκια» με το δρυόδασος είναι από τις πιο αξιοθέατες τοποθεσίες που αναζωογονεί με την ξεχωριστή ομορφιά της τον επισκέπτη. Εκεί βρίσκεται και το παλιό χάνι του Μπρίνη. Στα πόδια της Στυλιώτικης περιφέρειας που βρέχονται από το ποτάμι Πόριαρης υπάρχει αξιόλογο πετρογέφυρο που κτίστηκε γύρω στα 1885. Στο πρώτο Παλιοχώρι η εκκλησιά του Άι Νικόλα κτισμένη από παλιά και στο δεύτερο Παλιοχώρι η Κοίμηση της Θεοτόκου, ενοριακός ναός και σήμερα. Στο κεντρικό μαχαλά βρίσκεται ο ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και στον Αποστολoπουλ/κο μαχαλά ο ναός της Αγίας Τριάδας. Το χωριό πανηγυρίζει του Αγίου Πνεύματος.
Ονομασία
Ο Πουκεβίλ στο ταξιδιωτικό του αναφέρει το χωριό ως Stila. Στις πηγές εμφανίζεται σε ουδέτερο και θηλυκό γένος, τα Στύλια και η Στύλια. Το τοπωνύμιο είναι συνηθισμένο και δίνεται κυρίως στους τόπους όπου παρατηρούνται στυλίδες ή στυλία δηλαδή κιονίσκοι, απομεινάρια αρχαίας εποχής. Σύμφωνα με παράδοση οι Στυλιώτες στα χρόνια της Τουρκοκρατίας έκοβαν από τα Ρουπάκια ξύλα βελανιδιάς, που τα μετέτρεπαν σε «στυλιάρια» δηλ. ρόπαλα και ρίχνονταν με αυτά εναντίον των Τούρκων, που τους έδωσαν το όνομα Στυλιαράδες ή Στυλιώτες. Υπάρχει και η άποψη που προέρχεται από τους Μακρυγιανναίους ότι αυτοί κυνηγημένοι από τους Τούρκους από τη Στύλια Δωρίδας, βρήκαν καταφύγιο στη Ναυπακτία και ονόμασαν Στύλια το χωριό που εγκαταστάθηκαν.
Ιστορία
Η αρχαιότερη έγγραφη μνεία για τη Στύλια γίνεται σε έγγραφο του 1810. Η Στύλια ήταν ζευγοστάσιο των Σισμαναίων των προκρίτων της Επαρχίας (καζά) Κραβάρων. Υπήρξαν διαμάχες ανάμεσα στους Στυλιώτες και τους Σισμαναίους. Στα 1829 μετά από παρέμβαση της Διοίκησης ο Ν. Σισμάνης πώλησε στους Στυλιώτες τον τόπο του και λίγα χρόνια αργότερα παντρεύτηκε την κόρη του αντιδίκου οπλαρχηγού Γιάννη Μακρυγιάννη-Κραβαρίτη. Οι Μακρυγιανναίοι ήταν ισχυρή οικογένεια αρματολών, ο πατέρας Νικόλαος παραδίδεται ότι ήταν πρωτοκλέφτης, ενώ οι γιοι του Γιάννης Μακρυγιάννης-κάψας και Μήτρος Κολοφωτιάς υπήρξαν σημαντικοί οπλαρχηγοί κατά την επανάσταση του ’21. Ο πρώτος πέθανε στα 1876 με το βαθμό του Υποστράτηγου της φάλαγγας και ο δεύτερος σκοτώθηκε στα 1834 στη θέση «Μακριά Ράχη» κοντά στη Λομποτινά σε μάχη με τους ληστές όντας αρχηγός της εθνοφυλακής της περιοχής. Το χωριό ήταν κτισμένο στον Άι Νικόλα στη θέση «Παλιοχώρι». Μεταφέρθηκε στους «Χαλιάδες» στο δεύτερο «Παλιοχώρι». Παλιές οικήσεις υπάρχουν στην «Τρανή Βρύση» και «στου Κολάτσα» Όλα αυτά τα παλιοχώρια εγκαταλείφθηκαν και κτίστηκε το χωριό στη σημερινή θέση. Στη θέση «Κοκάλια» στα Ρουπάκια βρέθηκαν πλήθος από κόκαλα, λόγχες, όστρακα σαν κάποια μεγάλη να έγινε εκεί.
Φυσικές ομορφιές – Αξιοθέατα
Η βουνοπλαγιά «Ρουπάκια» με το δρυόδασος είναι από τις πιο αξιοθέατες τοποθεσίες που αναζωογονεί με την ξεχωριστή ομορφιά της τον επισκέπτη. Εκεί βρίσκεται και το παλιό χάνι του Μπρίνη. Στα πόδια της Στυλιώτικης περιφέρειας που βρέχονται από το ποτάμι Πόριαρης υπάρχει αξιόλογο πετρογέφυρο που κτίστηκε γύρω στα 1885. Στο πρώτο Παλιοχώρι η εκκλησιά του Άι Νικόλα κτισμένη από παλιά και στο δεύτερο Παλιοχώρι η Κοίμηση της Θεοτόκου, ενοριακός ναός και σήμερα. Στο κεντρικό μαχαλά βρίσκεται ο ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και στον Αποστολoπουλ/κο μαχαλά ο ναός της Αγίας Τριάδας. Το χωριό πανηγυρίζει του Αγίου Πνεύματος.